- σακίτας
- ὁ, Α(δωρ. τ.) βλ. σηκίτης.
Dictionary of Greek. 2013.
σακίτας
Look at other dictionaries:
σηκίτης — και δωρ. τ. σακίτας, ὁ, Α (ποιητ. τ.) 1. (για αρνί ή κατσίκι) αυτός που φυλάσσεται στον στάβλο, αυτός που θηλάζει ακόμη 2. φρ. «ἀμνὸς σακίτας» μανάρι. [ΕΤΥΜΟΛ. < σηκός «μάντρα» + επίθημα ίτης (πρβλ. στυλ ίτης)] … Dictionary of Greek
